Appy de Lange – de Vries (72) Voorzitter De Zonnebloem Bant
Waar kom je vandaan?
Ik kom uit een pioniersgezin. Mijn ouders kwamen in Kuinre te wonen in een woonwagen, en daar ben ik geboren. Daarna hebben we als gezin een paar jaar aan Schoterpad 3 gewoond en deelden we een boerderij met de familie Ziel. Ik kan me van die tijd alleen de muren van opgestapeld stro herinneren die tot in de hemel leken te reiken. Mijn ouders waren één van de gelukkigen die een boerderij toegewezen kregen, aan de Noorderringweg. Later nam ik de boerderij, als woning met erf, over met Jan. We kregen twee kinderen, Jaap Jan (49) en Corine (47) Ik ben blij dat ik daar nu nog steeds woon.
Wat wilde je worden?
Vroeger wilde ik verpleegster worden. Maar na de Ulo moest ik een paar jaar overbruggen om die opleiding te beginnen. De huishoudschool was niets voor mij. Ik was liever op het land, en qua huishoudelijke klussen deed ik het liefst het grove werk: de ramen afspuiten met de tuinslang. De kweekschool leek me niets, maar toen mijn vader met het verhaal thuis kwam dat iemand mij zich zo goed als kleuterleidster kon voorstellen, zag ik het direct voor me. Ik ging in Zwolle naar de Kleuterleidster Opleidingsschool, de ‘Klos’.
Hoe was de praktijk?
Toen ik voor het eerst een groep geboeide kleuters om me heen had wist ik: dit is het! Er waren ook heus moeilijke tijden bij. In al die gezinnen die in die jaren voorbij komen, gebeurt wel eens wat. Zo was er eens een vader overleden. Het meisje liep er wezenloos bij. Ik heb haar toen een tekening laten maken voor haar vader, en die hebben we aan een heliumballon gehangen. Ineens brak er iets in haar en barstte ze in snikken uit. Dat was het begin van haar verwerking. Op zulke momenten weet je: dit werk doet ertoe. Ik heb het 41 jaar gedaan.
En toen je stopte met werken?
Ik ben collectes gaan lopen voor de Hartstichting, en toen mijn moeder was overleden in 2012 kwam kort daarna het verzoek voorzitter te worden van De Zonnebloem. Ik dacht: Mijn moeder vindt dit iets voor mij, en heeft dit op mijn pad gelegd. ‘Ga jij dit maar eens even doen’. Zelf was ze gast van deze stichting. De Zonnebloem in Bant bestaat al zeker 50 jaar, en is bedoeld voor mensen die door een lichamelijke beperking hun huis moeilijk uit kunnen. Wij gaan tien keer per jaar iets leuks doen met z’n allen.
Welke uitjes verzorgt De Zonnebloem?
In november zijn we bijvoorbeeld naar een piratenkoor geweest, en met Kerst konden we onze gasten een Kerstbrunch in Het Voorhuys aanbieden. Soms komen er twee dames met een accordeon oerhollandse liedjes zingen, echte meezingers en tranentrekkers, en dan krijgen de gasten een boek om liedjes uit te kiezen. Of we bezoeken een trommeltjesmuseum. Het is zo’n kleine moeite iets voor een ander te betekenen. Vrijwilligerswerk is heel belangrijk.
En de toekomst?
Vernieuwing is goed, en ik vind dat je nooit langer dan tien jaar een bepaalde functie moet vervullen. Over twee jaar dus, word ik gast van De Zonnebloem. Dat is een grapje! Je weet nooit hoe het loopt, maar waarschijnlijk ben ik daar nog niet aan toe. Twee keer per week heb ik mensen te eten en ik fiets graag en veel, weliswaar met een elektrische fiets. Bijvoorbeeld naar Lemmer, en als ik zin heb fiets ik door naar Sloten. Even een kopje koffie drinken. Of ik doe ergens een museumpje aan. Dat doe ik alleen, en dat vind ik fijn. Dan kan ik heerlijk zelf beslissen wat ik wil.
Wie wil je in het volgende Rondje Bant graag op de Sofa zien?
Ik zou wel iemand willen zien van toneelvereniging Het Vergiet. Karré Hasselman bijvoorbeeld, de voorzitter. De vrijwilligers van deze vereniging steken een hoop vrije tijd in de voorbereiding van een toneelstuk, en daarmee bezorgen ze mensen een heel leuke avond.
Naar het nieuwsoverzicht